ભૂલશો નહીં કે પૃથ્વી તમારા ખુલ્લા પગ અને ખુલ્લા વાળ સાથે રમવા માંગે છે. વૃક્ષો એ કવિતાઓ છે જે પૃથ્વી આકાશ પર લખે છે, અને તે નીચે પડી ગયા છે અને તેમને કાગળમાં ફેરવી દીધા છે કારણ આપણે આપણું ખાલીપણું તેમાં રેકોર્ડ કરી શકીએ. હું પર્વતની ટોચને પસાર કરી ગયો છું અને મારો આત્મા સંપૂર્ણ અને અનહદ સ્વાતંત્ર્યથી ઉંચકાયો છે: હું છું આરામ, હું છું શાંતિ…
-કાહલીલ જીબ્રાલ
પ્રકૃતિમાંથી આપણે આપણા બધા આશીર્વાદો મેળવીએ છીએ – જે હવા આપણે શ્ર્વાસમાં લઈએ છીએ, પાણી પીએ છીએ, જે ખોરાક આપણા શરીરને પોષે છે, આ પૃથ્વીમાંથી આપણને મળે છે તે આશ્રય છે, આપણી ઘણી બિમારીઓનો ઇલાજ છે અને તે પણ આપણું અર્થતંત્ર ચલાવે છે. આપણને આ બધું મળે છે, અને વધુ મુક્ત અને સમૃદ્ધપણે, આપણે તેનો આભારપૂર્વક સ્વીકાર કરવો જોઈએ. જો કે આપણે આપણા અસ્તિત્વના ભૌતિક અને હજુ સુધી મહત્વપૂર્ણ ભાગો વિશે બેસીને ક્યારેય વિચારતા નથી. શું આપણે લીધેલો દરેક શ્ર્વાસ, દરેક ગ્લાસ પાણી, દરેક ખાવાના ખોરાક માટે આભારી છીએ?
આપણી દૈનિક પ્રાર્થના દરમિયાન, એક ટૂંકી પણ મહત્વપૂર્ણ પ્રાર્થના છે જે પ્રાર્થના આપણે કરવી જ જોઇએ, ચારેય દિશાઓનો સામનો કરી. તેને ‘ચાર દિશાનો નમસ્કાર’ કહે છે, જેનો આશરે અનુવાદ થાય છે, તેનો અર્થ એ છે કે ચારેય દિશાઓ અને તમામ પ્રકૃતિને નમસ્કાર કરવા. તે પહેલા દક્ષિણ સામે, પછી પૂર્વ, પશ્ર્વિમ અને છેવટે, ઉત્તર તરફ પ્રાર્થના કરવી. હકીકતમાં, તે એકમાત્ર પ્રાર્થના છે જે ઉત્તર દિશા સામે પાઠ કરવામાં આવે છે.
જ્યારે પણ હું લાચાર, અથવા મારા બધા પડકારોથી સંપૂર્ણ રીતે ડૂબી જાઉં છું ત્યારે મને ‘ચાર દિશાનો નમસ્કાર’ની સહાયતા મળે છે. જ્યારે પણ હું ચાર દિશાઓ માટે પ્રાર્થના કરૂં છું, ત્યારે હું મારી યાદ મુજબ માનસિક રૂપે તે પ્રદેશમાં આવતા પર્વતો, હિમનદીઓ, બરફ, નદીઓ, મહાસાગરો, ઝાડ અને પ્રાણીઓનો સમાવેશ કરૂં છું. હું નમ્રતાથી તેમનો આભાર માનું છું અને તેમની શક્તિ દ્વારા સશક્ત બનવા માટે કહું છું. હું તેમના આશીર્વાદથી પુનજીવિત થઈ જાવ છું. તેઓ મારું સ્વાસ્થ્ય પુન પ્રાપ્ત કરવામાં અને સમસ્યાઓનું સમાધાન કરવામાં મદદ કરે છે.
આ બધા અનુભવો છે જે મને થયા છે અને જે હું તમારી સાથે શેર કરવાની ફરજ બજાવું છું. તે એક વ્યક્તિગત દૃષ્ટિકોણ છે. તે એક ઉંડુ અને મજબૂત વાઇબ્રેશન છે જે હું અનુભવું છું અને મને આશા છે કે તમે પણ તેનો અનુભવ કરશો!