તે ફરીથી વસંતનો સમય છે, જ્યારે તાપમાન મધ્યમ હોય છે, દિવસો લાંબા અને રાત ટૂંકી થાય છે. ઘણા માને છે કે વસંત એ એક મહાન મૂડ વધારનાર પણ છે, જે સૂર્યની ચમકથી વધુ ચમકતો હોય છે અને વૃક્ષો નવા પાંદડા અને ફૂલોથી ખીલે છે. કુદરત આપણને શીખવે છે કે દરેક ઠંડી, શ્યામ અને અંધકારમય શિયાળા પછી, હૂંફ, સૂર્યપ્રકાશને અનુસરવા માટે નવો સારો ઉત્સાહ છે.
ઋતુઓને જીવન સાથે સરખાવતા, વ્યક્તિ સમજે છે કે બંને – સુખ અને દુ:ખ – પોતપોતાના ચક્રમાં જીવે છે. જો સુખ હોય, તો ઉદાસી આખરે અનુસરે છે, અને તેવી જ રીતે, જ્યારે ઉદાસી હોય છે, તો હંમેશા સુખની પાછળ આવવાની આશા રહે છે. કંઇ જ હંમેશા માટે ટકતું નથી. આથી આપણે કુદરત દ્વારા આપણને આપેલી દરેક ઋતુનો સ્વાદ માણવાનો પ્રયત્ન કરવો જોઈએ. પ્રકૃતિ અને જીવનની દરેક મોસમ માટે કૃતજ્ઞતા વ્યક્ત કરવી જોઈએ. તે ગરમ ઉનાળો છે જે ચોમાસાની શરૂઆત કરે છે, જે શુષ્ક બાકી રહેલ તમામ વસ્તુઓને શુદ્ધ, ઠંડુ અને કાયાકલ્પ કરે છે. જ્યારે ઉનાળો કઠોર હોય ત્યારે આભારી બનો કારણ કે તેને દરિયામાંથી આવતા દક્ષિણ-પશ્ચિમ ચોમાસાના પવનને ખેચે છે. તેવી જ રીતે, જ્યારે જીવન કઠોર બને છે, ત્યારે આપણે કૃતજ્ઞતા વ્યક્ત કરવી જોઈએ, કારણ કે આપણને નમ્ર, મજબૂત બનાવવા માટે જરૂરી છે.
સારા સમયમાં કૃતજ્ઞતા આપણી પોતાની નસીબની ભાવનાને મજબૂત બનાવે છે. જો કે, દુર્ભાગ્યની સમજ અને કદર આપણને નમ્રતા શીખવે છે.
જીવનની કઠોર ઋતુઓ આપણને બતાવે છે કે આપણી પાસે શું અભાવ છે, તે આપણને બતાવે છે કે આપણે શું આશા રાખી શકીએ અને આપણે ક્યાં બદલવાની જરૂર છે. પીડા ઘણીવાર પરિવર્તનનું સાધન બની જાય છે. તે બધું તેના પર નિર્ભર છે કે આપણે કેવી રીતે પીડાને અનુભવીએ છીએ અને આપણે તેને કેવી રીતે સંચાલિત કરીએ છીએ. પીડા અને દુ:ખ દ્વારા, વ્યક્તિ ક્યાં તો સકારાત્મક અથવા નકારાત્મક પરિવર્તનને પ્રગટ કરી શકે છે. પીડા અનુભવવાથી અન્યની પીડા પ્રત્યે સહાનુભૂતિ ઉત્પન્ન થઈ શકે છે અને કરૂણામાં પ્રગટ થઈ શકે છે. તે લાંબા સમયથી સ્વીકારવામાં આવ્યું છે કે ઉદારતાના કાર્યો સુખ અને ભાવનાત્મક સુખાકારીના સ્તરમાં વધારો કરે છે, સખાવતી લોકોને સુખદ અનુભૂતિ આપે છે, જે વર્તન અર્થશાસ્ત્રમાં વોમ ગ્લો તરીકે ઓળખાય છે.
વૈજ્ઞાનિક સંશોધનમાં ખુશી અને આપવાના નિ:સ્વાર્થ કાર્યોના પ્રદર્શન વચ્ચે એક કડી મળી હોવાનું જણાય છે. એવા વધતા વૈજ્ઞાનિક પુરાવા છે કે અન્યને આપવું એ સંતોષ અને ખુશી સાથે સંકળાયેલા મગજના વિસ્તારને સક્રિય કરે છે.
જો કે, આપવું એ કરુણાના આગલા અને ઉચ્ચ સ્તરે લઈ જવાની જરૂર છે. ચેરિટી, દાન કરવું એ આપવું છે. જો કે, બીમાર અથવા વૃદ્ધો સાથે કામ કરવા માટે સ્વૈચ્છિક સેવા એ કરૂણા વિશે છે. કરૂણા એ આપણી જાતને કોઈ બીજાના પગરખાંમાં મૂકવા અને તેમના માટે સાચી લાગણી અને તેમના દુ:ખને દૂર કરવા વિશે છે.
અહુરા મઝદા આપણા નવરોઝ ટેબલને એવું ફેલાવે કે આપણને કોઈપણ કમી ના રહે.
જમશેદી નવરોઝ મુબારક!