આપણો ઝોરાસ્ટ્રિયન ધર્મ, ગુજરાતીમાં, જરથોસ્તી દીન તરીકે જાણીતો છે. શબ્દ દએેના શબ્દ અવેસ્તાન શબ્દ દએના પરથી આવ્યો છે. દએના એનું સૂક્ષ્મ અથવા ઝીણું શરીર છે માણસ (તેના ગાઢ, દૃશ્યમાન, ભૌતિક શરીરથી વિપરીત), જે તેના બે વ્યક્તિઓ વચ્ચે પુલનું કામ કરે છે – તેનું ઉચ્ચ સ્વ (આધ્યાત્મિક) અને તેનું નીચું સ્વ (નીચલું મન). ચેતના જે માણસના ઉચ્ચ સ્વથી તેના નીચલા મન સુધી ચેતવણીઓ અને માર્ગદર્શન આપે છે જ્યારે તે ખોટી પ્રવૃત્તિઓમાં સામેલ થાય છે. તે સાચા અને ખોટા વચ્ચેનો ભેદ પારખવાની ક્ષમતા ધરાવે છે, અને તેથી તેને અંત-કરણ તરીકે પણ સમજવામાં આવે છે, જો ધ્યાન આપવામાં આવે તો, મનને વિકસિત કરવામાં મદદ કરી શકે છે. અને પોતાની જાતને ચેતનાના ઉચ્ચ સ્તર પર લઈ જાય છે.
જો કે, માણસના નીચલા મનને નિયંત્રિત કરવું સરળ નથી. ઘણા મનુષ્યોમાં તે તેના ગુલામ છે શારીરિક સંવેદના અને તે ખૂબ જ મુશ્કેલ દએનાનું માર્ગદર્શન પાળે છે. તેથી, તેની ઉત્ક્રાંતિ ધીમી થાય છે. સિવાય કે માણસ આ દિશામાં નક્કર પ્રયાસો ન કરે. તેના ઉત્ક્રાંતિની પ્રક્રિયા દરમિયાન તેની લાંબી મુસાફરી દરમિયાન, તે શાણપણ ભેગી કરે છે – જીવનની છાપમાંથી શીખેલા પાઠમાંથી આ છાપ તેમાં સમાઈ જાય છે. દરેક ક્રમિક પુનર્જન્મ સમયે, આ શરીર આધ્યાત્મિક શાણપણનો સમૃદ્ધ ભંડાર બની જાય છે, અને તે જ રીતે માનસિક શરીર, દએના (અંત-કરણનો પુલ) દ્વારા, ઉચ્ચ માનસિક શરીરમાં વિકસિત થાય છે. શારીરિક મૃત્યુ પર એ વ્યક્તિ, દએના તેના શાણપણ અને લાક્ષણિક લક્ષણોના સંગ્રહ સાથે – સંસ્કાર – નથી કરતી તેને વીખેરી નાખે છે, પરંતુ તેના આત્માના પુનર્જન્મ સાથે, આગળના અવતારમાં ચાલુ રાખવામાં આવે છે. તે છે કારણ કે દરેક વ્યક્તિ જ્યાં સુધી સચ્ચાઈને જાળવી રાખવાની તેની દૃઢતા છે ત્યાં સુધી અલગ સંબંધિત છે, અને જ્યાં સુધી તેમની અસંખ્ય ફરજો પ્રત્યેની તેમની નિષ્ઠાનો સંબંધ છે. આ તફાવત તેના દએનાના પ્રકાશ (બોધ)ની શક્તિને કારણે છે. વધુ શક્તિ તથા પ્રકાશ, તેના સંસ્કાર જેટલા અદ્યતન છે તેટલું તેનું મન વધુ વિકસિત થાય છે. તેમનો આ સ્વભાવ, તેની આસપાસના લોકો સાથેના તેના સંબંધોમાં જોવા મળે છે – તેઓ ઓછા સ્વાર્થી અને વધુ વિચારશીલ હોય છે અન્ય તરફ.
જો કે, માનવી, ભૌતિક શરીરમાં તેના જીવનમાં હોવા છતાં, તેની પોતાની મર્યાદાઓ છે. અંદરથી રોશની (પોતાના દીવામાંથી અજવાળું) તેને બહુ દૂર લઈ જવા માટે પૂરતું નથી. તેમણે હજુ પણ બહારથી ગુરુ પાસેથી વધુ માર્ગદર્શન અને દિશાનિર્દેશો (દોરવણી)ની જરૂર છે, અને તેથી સંદેશવાહકો, પૈગમ્બર (પ્રબોધકો) ના રૂપમાં, સર્વશક્તિમાન દ્વારા મોકલવામાં આવે છે (અશો તરીકે જરથુષ્ટ્ર ઝોરાસ્ટ્રિયન ધર્મનો ફેલાવો કરવા માટે), આપણને અશોઈના માર્ગ પર ચાલવામાં મદદ કરવા માટે પ્રકાશ પાડશે (સદાચાર અને શુદ્ધતાનો માર્ગ), આપણી આધ્યાત્મિક પ્રગતિને ઝડપી બનાવવા માટે. તેઓ વિશ્ર્વાસના મશાલ વાહક છે.
– મરહુમ દસ્તુરજી ખુરશેદ એસ. દાબુ દ્વારા