પત્નીએ નવું એક્ટિવા લીધું અને એક્ટિવા છેલ્લા એક વર્ષથી ગેરેજમાં એમજ પડી રહી એટલે મેં એક્ટિવા વેચવાનું નકકી કર્યુ. રૂા. 30,000/-માં વેચવું છે એવી જાહેરાત દરવાજાના બહાર મૂકી.
કોઈએ 15 હજાર, કોઈએ 26 અને કોઈએ 28 હજાર આપવા કહ્યું પણ વધુ પૈસાની અપેક્ષા રાખનારને મેં ક્યારેય હા નહીં પાડી. થોડી વાર પછી ફોન આવ્યો અને તેણે કહ્યું…સર, મેં 30,000 એકત્રિત કરવાનો ખૂબ પ્રયાસ કર્યો, પરંતુ માત્ર 24,000 જ એકઠા થયા. તમે થોડી રાહ જુઓ, હું મારો મોબાઈલ ફોન પણ વેચી દઈશ અને જોઈશ કે મને કેટલા પૈસા મળે છે.
પણ મને એક્ટિવા મહેરબાની કરી મનેજ આપજો.
મારો પુત્ર એન્જીનીયરીંગના અંતિમ વર્ષમાં છે. મારી ઈચ્છા છે કે ઓછામાં ઓછા એક વર્ષ તો તે એક્ટિવામાં જવું જોઈએ. નવી ગાડીની કિંમત બમણી કરતાં પણ વધુ છે, તે તેને પોસાય તેમ નથી.
મેં હમણાં જ કહ્યું ઓકે ચાલો જોઈએ અને ફોન કાપી નાખ્યો.
પછી મેં થોડીવાર વિચાર્યું અને પાછો ફોન કરીને કહ્યું, થોડા રોકાઈ જાઓ, મોબાઈલ વેચશો નહીં. કાલે સવારે ઘરે આવીને કાર લઈ જાવ, માત્ર 24 હજારમાં.
જ્યારે મારી સામે 28 હજારની ઓફર હતી પણ હું તે અજાણ્યા વ્યક્તિને 24 હજારમાં એક્ટિવા આપવા તૈયાર થઈ ગયો.
આજે તે પરિવાર કેટલો ખુશ હશે? કાલે તેના ઘરે એક્ટિવા આવશે.
અને હું આમાં કશું ગુમાવતો નહોતો… કારણ કે ભગવાને મને ઘણું બધું આપ્યું છે. અને હું મારા જીવનથી ખૂબ સંતુષ્ટ છું..
બીજા દિવસે તે વ્યક્તિ 50, 100, 500ની નોટો સાથે સાંજે 5 વાગ્યે મારી પાસે આવ્યો.
સવારથી પાંચ વાર ફોન કર્યો. સાહેબ પૈસા લઈને આવું છું, પણ ગાડી કોઈને આપશો નહીં.
મારા હાથમાં પૈસા આપ્યા પછી, જુદી જુદી નોટો જોતા મને ખ્યાલ આવ્યો કે પૈસા અલગ-અલગ જગ્યાએથી એકઠા કરવામાં આવ્યા હતા….
ઓફર કરતાં 4000 ઓછા સ્વીકારવામાં મને ખરાબ ન લાગ્યું, પરંતુ તેના બદલે એ જ પૈસામાંથી 500 રૂપિયાની નોટ કાઢીને તે વ્યક્તિને આપી, મારી પત્નીએ કહ્યું, ઘરે જતી વખતે મીઠાઈ લઈ જજો. તેની આંખોમાં આંસુ સાથે, તેણે અમને વિદાય આપી અને તે વ્યક્તિએ એક્ટિવા લઈ જતો રહ્યો.